Καθώς όταν έχει βρέξει εξακολουθητικά και το υνί του αλετριού μπαίνοντας και σκάβοντας βαθιά στη γη αραδιάζονται στις αυλακιές, λοξά, κομμάτια χώματος το ένα πλάι στο άλλο -με τον αυγινόν ήλιο επάνω τους να τα στιλβώνει, να τ' ασημίζει κι η δροσιά τους ν' ατμίζεται- έτσι νιώθω τη γλώσσα που γράφω, σαν αυτά τα κομμάτια του χώματος. Η περιπέτεια της έκφρασης μεταλλάσσεται, συγχρόνως, σε μια πολυσύνθετη εσωτερική εμπειρία. Λαξεύεις μιας άλλης τάξεως ηθική. Σκάβοντας εντός σου, με τη δύναμη των λέξεων, ξυπνάς την αυτοσυνείδησή σου.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Τα όνειρα της Αγγέλικας (1958) είναι το τρίτο έργο της Γαλαξιδιώτισσας πεζογράφου Εύας Βλάμη και έχει ως θέμα του την πολυτάραχη πορεία της χώρας μας από...
Στη συλλογή της Ζέφης Δαράκη Στη σπηλιά με τα βεγγαλικά (Νεφέλη, 2014), συναντούμε, επανενεργοποιημένα, στοιχεία του οικείου σύμπαντος της ποιήτριας: τη...