Ο Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος σε μια μελέτη του για το έργο του Κ. Πολίτη το 1943, χαρακτηρίζοντας τις γυναίκες μέσα στα μυθιστορήματα και τα διηγήματα του ως «πλάσματα που ασκούν διαβρωτική, ακατανίκητη γοητεία και στέκουν στο κέντρο ενός κύκλου ηδυπάθειας», επεσήμανε ότι «θάξιζε ν' αφιερωθεί μια σπουδή ιδιαίτερη στη διαδρομή της γυναίκας μέσα στο μυθιστόρημα και το διήγημα του Κοσμά Πολίτη για να φωτιστεί το στάσιμο του αντίκρυ στο υλικό σύμπαν». Πράγματι, η γυναικεία παρουσία στον Πολίτη είναι έντονη και διαρκής και δίνει έμφαση τόσο στο πρόσωπο της γυναίκας -ερωτικού αντικειμένου, μέσα στο οποίο εμφιλοχωρεί το κορίτσι- η παρθένα, όσο και στο πρόσωπο της μητέρας. Ωστόσο, τα δύο αυτά πρόσωπα συχνά επικαλύπτονται και ο τόπος της μητέρας θάλλει από έρωτα και αισθησιασμό, αλλά και ευθύνεται για τα προσωπικά αδιέξοδα του ήρωα. Η πεζογραφία του Κ. Πολίτη είναι ο προνομιούχος χώρος, όπου η σχέση με τη μητέρα χτίζει και καταστρέφει ερωτικές σχέσεις και η παράσταση της γυναίκας απορροφάται ολοένα και περισσότερο μέσα στη μητρική παράσταση. Για να λύσουμε το αίνιγμα της γυναικείας και μητρικής παρουσίας στο έργο του Πολίτη, πρέπει να αρχίσουμε να λύνουμε τους κόμπους απ' τα νήματα της αφήγησης, η οποία, φτιάχνοντας μυθιστορηματικά πρόσωπα και σχέσεις, ενώνει την επινόηση με την αλήθεια, το ασυνείδητο με το συνειδητό, το για πάντα χαμένο με το μαγικά επαναποκτημένο, έτσι ώστε η αφήγηση να γίνεται σπουδή συναισθημάτων.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
