Στα Σπαράγματα συνοψίζονται όλες οι κατακτήσεις του Μάρκογλου στην πεζογραφία. Το κείμενο αποτελεί μια σύνθεση «συμφωνική» με τις αντιστίξεις και τα επαναλαμβανόμενα θεματικά και μορφολογικά μοτίβα- τα πρώτα αναβλύζουν από τις μετεμφυλιακές εμπειρίες του συγγραφέα. Όλα τα μέσα συναιρούνται εδώ και καταλήγουν σε μια τονική σεμνότητα. Διαπλέκονται στα Σπαράγματα και οι ρεαλιστικές συμβάσεις στις οποίες δοκιμάστηκε ο συγγραφέας και στην ποίηση του και στα διηγήματα της Σταθερής πορείας (1992), και οι μοντερνιστικές αναζητήσεις με τους μονολόγους και τους συνειρμούς, που χρησιμοποίησε αποκλειστικά στο κείμενο Ο χώρος της Ιωάννας και ο χρόνος τον Ιωάννη (1980).
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Το άρθρο ξεκινά από την αφετηρία ότι το πεζογραφικό έργο του Μέσκου μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί ως αυτόνομο από το ποιητικό του, στο πλαίσιο βέβαια...
Ο Βάλτερ Πούχνερ, κορυφαίος θεατρολόγος διεθνώς γνωστός και θεωρητικός της λαογραφίας, είναι και ποιητής. Κάτι που το γνωρίζουν ελάχιστοι, κι απ' αυτούς...
Το ενιαίο κέντρο στο έργο κάθε ποιητή είναι η ατομική του ψυχή, αν κατάφερε -εννοείται- να την περάσει και μέσα στην ποίησή του, κι αποτελεί την ποιητική...