Η σύγχρονη γλωσσολογία διαχωρίζει την αναφορική λειτουργία της γλώσσας που σχετίζεται με το λογικό από την ποιητική που αφορά τη συγκίνηση, το θυμοειδές. Σκοπός του Λειβαδίτη είναι να συγχωνεύσει τις δυο αυτές λειτουργίες ή να μπορέσει να επιτύχει τη διάχυση της μιας μέσα στην άλλη. Παράλληλα πασχίζει να συμφύρει μέσα στην ίδια λέξη τη δήλωση, την άμεση καθημερινή και πιο απλή σημασία της με την συνυποδήλωση, τις συνειρμικές σημασίες, που ποικίλλουν ανάλογα με τις εμπειρίες του αναγνώστη: Έργο δύσκολο, ώστε ο ίδιος να μιλά για «την Οδύσσεια που ζει ο ποιητής γράφοντας το πιο μικρό ποίημα»
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Τι συμβαίνει όταν ο πανδέκτης αντικρίζει τον συνέκδημο; Καταρχάς, οι εικασίες διαρκώς συσσωρεύονται:
Ποια είναι η λειτουργία της Τέχνης; Μας έχει άραγε...
Η ποιητική αποτελεί συνεπώς όχι έναν τόπο αποξήρανσης του εγώ, αλλά πεδίο διευρυμένων αναδιπλώσεών του, οι οποίες αφορούν ως επί το πλείστον στην αναζήτηση...