Η θάλασσα ήταν σκοτεινή στο μπάτη / Καθώς ο βράχος της Ακρόπολης σκαμπανέβαζε / Σαν μεθυσμένος και οι θολωτοί τάφοι / Της Ασίνης ατένιζαν συνοφρυωμένοι / Όλα εκείνα που είχαν ταχθεί να κρύβουν / Ή όλα που νομίσαμε ότι μάθαμε / Κι ας καλύπτονταν στο βαθύ σκοτάδι της σπηλιάς. / Ο γιος της Ενάρετης με το ένα φρύδι ανασηκωμένο / Κι ο μπάτης που τρελαίνει εκείνη την ώρα / Τη μοναδική που επαναλαμβάνεται κάθε Αύγουστο. / Οι πόλεμοι γίνονται χωρίς αιτία. / Ο βασιλιάς ατένισε το πέλαγος
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Είχαμε, τώρα, τελειώσει το σχολείο, ήμασταν μεγάλοι πια και έπρεπε να αποφασίσουμε. Και όλοι μαζί από κοινού και ο καθένας χωριστά αποφασίσαμε: η ποίηση....
Ο Ελύτης στη συνέντευξή του στον Ivar Ivask (1975) επισημαίνει ότι ο ίδιος και η «γενιά» του, συμπεριλαμβανομένου και του Σεφέρη, προσπάθησαν με πάθος...
Στο συγκεκριμένο άρθρο πρόκειται να εξεταστούν όψεις του καρυωτακικού απόηχου στο ποιητικό έργο του Αντώνη Φωστιέρη. Αν ο αυτόχειρας ποιητής του Μεσοπολέμου,...