Πολλά σφάλματα -το γνωρίζετε καλύτερα από εμένα- ενεδρεύουν για τον ξένο που καταφθάνει στο ελληνικό έδαφος. Το πρώτο, και μάλλον το πιο κοινό, συνίσταται στο να θεωρήσει αυτή τη χώρα ένα μεγαλειώδες Club Mediterrane και να εγκαταλειφθεί στα θέλγητρα ενός τουρισμού του ήλιου και της θάλασσας. Το δεύτερο, μία πολιτιστική βαθμίδα ψηλότερα από το πρώτο, είναι να περιορίσει τη νεώτερη Ελλάδα στα απομεινάρια της αρχαίας Ελλάδας, να εκπληρώσει ένα αρχαιολογικό προσκύνημα αδιαφορώντας για τις σύγχρονες πραγματικότητες, και να υποκύψει, κατά την έκφραση του Jacques Lacarriere, στον «αντικατοπτρισμό των μαρμάρων». Αυτά τα δύο σφάλματα οδηγούν σε ένα τρίτο, μια παραγνώριση της ενδιάμεσης ιστορίας, της ιστορίας της Βυζαντινής Ελλάδας και της μακροχρόνιας σκλαβιάς που τέλειωσε το 1821 με τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας και την εθνική απελευθέρωση, αλλά ακόμη και της πιο πρόσφατης, της ιστορίας που στιγματίστηκε διαδοχικά από τις μάχες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, την αντίσταση στη γερμανική κατοχή, τον εμφύλιο πόλεμο, και αργότερα την αντίσταση στη δικτατορία. Από αυτήν την οπτική γωνία, ο εραστής της ηλιοθεραπείας που μένει καρφωμένος στις ιδιωτικές παραλίες των ξενοδοχείων-club και ο προσκυνητής των ταξινομημένων αρχαιολογικών χώρων καταλήγουν να συναντιούνται, παρ' όλο που οι αναζητήσεις τους μοιάζουν αντίθετες.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
[...]
(Προσωπικό;) συμπέρασμα: Αντιλαμβάνομαι, τελικά, την τέχνη σαν μία παρτίδα σκάκι. Υπάρχει πάντα ένας τελικός στόχος, κάτι που πρέπει να κατακτηθεί...
0
Αγορά
