Το 1907, κρίνοντας το ολοκληρωμένο πια αποτέλεσμα, ο Παλαμάς θα επαναλάβει αυτή τη διαπίστωση: «Μέσα στον Δωδεκάλογο μιλάνε η επική παράδοση και η λυρική σκέψη και κάποιο απλό παραμύθι ξετυλίγεται μέσα του με κάποιο νόημα όχι τόσο απλό» και, σχολιάζοντας «την πλατυρρημοσύνη» του ποιητικού του λόγου, θα πει πως «μπορεί να συγγενεύη πιο πολύ με την τέχνη τοιχογραφίας» [...] Θα δούμε σε ποιο βαθμό και με τι τρόπο ο Δωδεκάλογος -αρκετά προδρομικά- εντάσσεται σ' αυτό το μοντέλο που δε θ' αποκτήσει τον 20ό αιώνα πολύ μεγάλη διάδοση (απαιτούσε και εξαιρετικά μεγάλη ποιητική πνοή), αλλά θα παίξει σημαντικό ρόλο και θα συνδεθεί με τέτοια ονόματα όπως ο Απολλιναίρ, ο Σαντράρ, ο Μαγιακόφσκι, ο Νέζβαλ, ο Νερούντα, ο Ρίτσος. Στάθηκε ενδεικτικό της νέας καλλιτεχνικής ενόρασης του κόσμου και μπορεί να θεωρηθεί ως ένα στίγμα των συντελούμενων αισθητικών μεταβολών. [...] Θα κλείσω με μια περικοπή από τον Χουρμούζιο: «Ο ποιητής του Δωδεκάλογου ξεκινά από την ιστορία της φυλής του, αξιολογεί το παρελθόν, διακρίνει την προέκτασή στο παρόν του γένους του και οραματιζόμενος το μέλλον του ευρύνει το όραμα σε παγκόσμιο ιδεώδες ζωής». Θα προσθέσω μόνο πως για τη φιλόδοξη αυτή σύλληψη το λυρικό έπος στάθηκε η πλέον κατάλληλη μορφή, και στην επεξεργασία του νέου ετούτου λογοτεχνικού είδους στην ευρωπαϊκή ποίηση ο Παλαμάς υπήρξε ένας σημαντικός πρωτοπόρος.
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
0
Αγορά
