Το πολεμικό ναυτικό αποτελούσε για τους Βυζαντινούς ένα όπλο ανάγκης. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία που εκτεινόταν σε τρεις θάλασσες, αυτή που συνέδεε εμπορικά ανατολή και δύση, νότο και βορρά, ποτέ δεν στράφηκε εκουσίως προς τη θάλασσα. Η στροφή προς αυτή πραγματοποιείτο μόνο όταν ο κίνδυνος από τη θάλασσα καθίστατο ιδιαίτερα απειλητικός, και διαρκούσε όσο και ο κίνδυνος που προερχόταν από εκείνη. Πολύ νωρίς το Βυζάντιο εγκατέλειψε την προσπάθεια οργάνωσης αξιόλογου ναυτικού -την τόσο οικονομικά επαχθή για το κράτος- και έσπευσε να στηριχθεί σε ξένα πλοία για να αποκρούσει την απειλή των εχθρικών στόλων.
Έτος έκδοσης:
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012
Σελίδες:
10
Σελίδα στο τεύχος:
74
Τεύχος:
181
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ένας μεγάλος στρατιωτικός δεν αρκεί να είναι ιδιοφυής. Χρειάζεται να έχει μελετήσει την τέχνη του πολέμου, ακόμα και μέσα από έργα συγγραφέων του παρελθόντος....
Ήταν ο πιο ακαταπόνητος οπλαρχηγός του 1821, παρών σε όλα σχεδόν τα πεδία των μαχών της επανάστασης σκόρπιζε τον τρόμο στους εχθρούς με αποτέλεσμα να λάβει...
Η ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΗ ΣΤΗΝ ΤΣΟΥΣΙΜΑ Η ΡΩΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ, ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΣ ΤΗ ΝΕΑ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕ...
1
Αγορά
