Το πολεμικό ναυτικό αποτελούσε για τους Βυζαντινούς ένα όπλο ανάγκης. Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία που εκτεινόταν σε τρεις θάλασσες, αυτή που συνέδεε εμπορικά ανατολή και δύση, νότο και βορρά, ποτέ δεν στράφηκε εκουσίως προς τη θάλασσα. Η στροφή προς αυτή πραγματοποιείτο μόνο όταν ο κίνδυνος από τη θάλασσα καθίστατο ιδιαίτερα απειλητικός, και διαρκούσε όσο και ο κίνδυνος που προερχόταν από εκείνη. Πολύ νωρίς το Βυζάντιο εγκατέλειψε την προσπάθεια οργάνωσης αξιόλογου ναυτικού -την τόσο οικονομικά επαχθή για το κράτος- και έσπευσε να στηριχθεί σε ξένα πλοία για να αποκρούσει την απειλή των εχθρικών στόλων.
Έτος έκδοσης:
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2012
Σελίδες:
10
Σελίδα στο τεύχος:
74
Τεύχος:
181
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
¶ρθρα με αναλύσεις ιστορικών πολεμικών αναμετρήσεων, βιογραφίες στρατιωτικών ηγητόρων, περιγραφές όπλων και τεχνολογικών καινοτομιών από την αρχαιότητα...
Η πολιορκία της Τουλούζης, στις 9 Ιουνίου του 721, αποτέλεσε μία από τις πρώτες μεγάλες ήττες που γνώρισαν οι ¶ραβες επί ευρωπαϊκού εδάφους. Παρόλο που...
¶ρθρα με αναλύσεις ιστορικών πολεμικών αναμετρήσεων, βιογραφίες στρατιωτικών ηγητόρων, περιγραφές όπλων και τεχνολογικών καινοτομιών από την αρχαιότητα...