Η Ρώμη, υπερβαίνοντας το εμπόδιο του Αννίβα και της Καρχηδόνας ως υπολογίσιμης δύναμης, ανεκάλυψε ένα τεράστιο πεδίο δυνητικής επέκτασης. Η εξάπλωση ήταν πλέον θέμα χρόνου για τη μοναδική υπερδύναμη της Μεσογείου ή, τουλάχιστον, έτσι πίστευαν οι ίδιοι οι Ρωμαίοι. Η Ιβηρική απετέλεσε το πεδίο ωρίμανσης της ρωμαϊκής ισχύος, αλλά έδωσε και πολλά σκληρά μαθήματα στους Ρωμαίους όσον αφορά τη «βαρβαρική» πολεμική κατωτερότητα και τη «βαρβαρική» αυτοθυσία. Οι τοπικές φυλές, αν και χωρίς ουσιαστική συνοχή μεταξύ τους, αποδείχθηκαν πολύ δύσκολοι αντίπαλοι, κάτι που φαίνεται και από το μακροχρόνιο των πολεμικών συγκρούσεων γύρω από τη Νουμανία. Μετά το τέλος των κελτιβηρικών και λουζιτανικών πολέμων, η Ρώμη αξιοποίησε στο έπακρο την εμπειρία την οποία είχε αποκτήσει ακριβά στα αφιλόξενα χώματα της Ιβηρικής χερσονήσου.
Έτος έκδοσης:
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2009
Σελίδες:
12
Σελίδα στο τεύχος:
10
Τεύχος:
160
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Ο θάνατος του βασιλιά Καρόλου Β' της Ισπανίας, το 1700, προκάλεσε μία ευρεία και πολύ σκληρή σύγκρουση μεταξύ των ευρωπαϊκών δυνάμεων, με αντικείμενο την...
ΚΑΤΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΘΝΟΣ ΗΤΑΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΕΤΟΙΜΟ ΝΑ ΑΠΟΣΕΙΣΕΙ ΤΟΝ ΖΥΓΟ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ. Η ΒΙΑΙΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ...