Η πολιτική του πολέμου (1) αποτελεί τον προσδιορισμό εκείνου που έχει τη νόμιμη εξουσία να καθοδηγήσει τον πόλεμο, εκείνου ο οποίος θα λάβει την οριστική και άνευ επιστροφής απόφαση να εμπλέξει το κράτος και τον πληθυσμό του σε πόλεμο. Συναντώντας τη σκέψη ενός Γερμανού πολιτειολόγου, του Καρλ Σμιτ, ο οποίος λέει ότι " το κράτος ως η καθοριστική πολιτική ενότητα έχει συγκεντρώσει στα χέρια του μια φοβερή αρμοδιότητα: τη δυνατότητα να διεξάγει πόλεμο και έτσι να αποφασίζει απροκάλυπτα για τις ζωές των ανθρώπων", βλεπουμε ξεκάθαρα οτι το jus belli (δίκαιο πολέμου) είναι μια εξουσία που απαιτεί πολιτικές αποφάσεις και όχι στρατιωτικούς κανονισμούς ή στρατηγικά σχέδια. Τόσο ο πόλεμος όσο και η ειρήνη είναι τρόποι άσκησης πολιτικής και, ως τέτοιοι, επιβάλλονται αποκλειστικά και μόνο από τον πολιτικό κόσμο, δηλαδή από αυτόν που έχει το νόμιμο δικαίωμα και "καθορίζει στη δεδομένη περίπτωση δυνάμει δικής του απόφασης τον Εχθρό και τον καταπολεμά".
Έτος έκδοσης:
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009
Σελίδες:
12
Σελίδα στο τεύχος:
48
Τεύχος:
156
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις κατασκοπείας κατά τη διάρκεια του Ψυχρού πολέμου ήταν η αποκάλυψη του διπλού πράκτορα Τζωρτζ Μπλέηκ, ο οποίος, αν και...
Κατά τον πρώτο "Μεγάλο Πόλεμο" που γνώρισε η ανθρωπότητα στη σύγχρονη εποχή, οι σελίδες ηρωισμού και αυτοθυσίας που γράφηκαν ήταν αδιαμφισβήτητα πολλές....
Κοινή παράμετρος των νικών που κατήγαγε ή των ηττών που υπέστη η Ελλάδα στα πεδία μαχών στη σύγχρονη ιστορία της ήταν η σύμπνοια ή όχι, αντιστοίχως, τεσσάρων...
0
Αγορά
