Το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου βρήκε τη Σπάρτη παντοδύναμη και αδιαμφισβήτητα κυρίαρχο των εξελίξεων στον ελλαδικό χώρο. Επρόκειτο όμως για μια κυριαρχία σαθρή και βραχύβια, καθώς ο κύκλος ζωής των ισχυρών πόλεων -κρατών φαινόταν να ολοκληρώνεται και η στρατιωτική ισχυρή αλλά πολιτικά ασθενής και χωρίς προοπτική Σπάρτη δεν διέθετε τον απαιτούμενο δυναμισμό για να εδραιώσει μακροπρόθεσμα την πρωτοκαθεδρία της. Σε αυτό το μεταβατικό για τον ελληνικό κόσμο τοπίο η προσωπικότητα του Αγησίλαου έμελλε να συνδεθεί με την τελευταία αναλαμπή της σπαρτιατικής ισχύος αλλά και με τα πρώτα σαφή δείγματα της παρακμής της. Οι επιχειρήσεις του Αγησίλαου στη Μικρά Ασία, αν και δεν τελεσφόρησαν, αποτελούσαν μια πρόγευση για όσα θα ακολουθούσαν μερικές δεκαετίες αργότερα, όταν ο Αλέξανδρος θα περνούσε και αυτός στην Ασία με τον ίδιο σκοπό αλλά υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες.
Έτος έκδοσης:
ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2006
Σελίδες:
8
Σελίδα στο τεύχος:
18
Τεύχος:
113
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
«Γιατί θα' ναι τόσο το αίμα που θα χυθεί, κι ο φόνος από τη λόγχη των Δωριέων στων Πλαταιών τη χώρα, που των νεκρών οι στοίβες ως την Τρίτη γενιά θα λεν'...
Από τους λίγους Έλληνες στρατηγούς που επικράτησαν πολεμώντας με τους Ρωμαίους, πιο γνωστός είναι ο Πύρρος. Πολύ πιο θεαματική κι ουσιαστική ήταν, όμως,...