Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, το βασικό όπλο όλων των ελληνικών στρατών ξηράς ήταν και είναι το πεζικό. Ακόμα και στις ελάχιστες εποχές που το ιππικό είχε εξελιχθεί και βρει τη θέση του στο πεδίο της μάχης, πάντα το παραδοσιακό όπλο παρέμενε το πεζικό των αυτόχθονων Ελλήνων, αλλά και από τις στρατιές που κατά καιρούς οδήγησαν οι βασιλείς της Μακεδονίας, το πιο γνωστό τμήμα ήταν οι φοβερές φάλαγγες βαρέος πεζικού. Παρ' όλα αυτά, είναι επίσης αληθές ότι στη στρατιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου το ιππικό είχε όχι μόνο ένα πλήρως ανεπτυγμένο δόγμα δράσης σε συνδυασμό με τα άλλα όπλα, αλλά και δυσανάλογα μεγάλη, συγκριτικά με τον όγκο του, σημασία σε κάθε είδους επιχειρήσεις.
Έτος έκδοσης:
ΑΠΡΙΛΙΟΣ- ΜΑΪΟΣ 1996
Σελίδες:
8
Σελίδα στο τεύχος:
20
Τεύχος:
1
Επιλέξτε νομό για να δείτε τα μεταφορικά του προϊόντος:
* Για πιο ακριβή αποτελέσματα προσθέστε όλα τα προϊόντα στο καλάθι σας και υπολογίστε τα μεταφορικά στην ολοκλήρωση της παραγγελίας. Οι δυσπρόσιτες περιοχές επιβαρύνονται με 2.5€
Το μικρό νησί Κορέγκιντορ (ή "Βράχος", όπως έμεινε στην ιστορία) δεσπόζει στην είσοδο του κόλπου της Μανίλας στις Φιλιππίνες. Την άνοιξη του 1942, με τις...
Την άνοιξη του 1862 ο στρατηγός των νότιων Τόμας Τζάκσον διεξήγαγε μία περίφημη εκστρατεία στην κοιλάδα Σενάντοα με σκοπό να παρασύρει όσο το δυνατό μεγαλύτερες...
Κατά τα σκοτεινά χρόνια του πρώιμου Μεσαίωνα, στην περιοχή της κεντρικής και της βόρειας Σκωτίας αναπτύχθηκε ένας πολιτισμός για τον οποίο σώζονται ελάχιστα...
Το φθινόπωρο του 1944, ο Ερυθρός Στρατός είχε ολοκληρώσει την απελευθέρωση του πατρώου εδάφους και εισχωρούσε βαθιά στην κατεχόμενη ανατολική Ευρώπη, συγκλίνοντας...