Ο Μαξίμ Γκόρκη ήταν ιδρυτής του σοσιαλιστικού λογοτεχνικού ρεαλισμού κι ενεργό πολιτικό στέλεχος. Το πραγματικό του όνομα ήταν Αλεξέι Μαξίμοβιτς Πεσκόφ. Συγκρούστηκε επανειλημμένως με το τσαρικό καθεστώς και πέρασε πολύ καιρό στις φυλακές και στην εξορία.
Γεννήθηκε από φτωχούς γονείς, στην πόλη Νίζνι Νόβγκοροντ στις 16 Μαρτίου του 1868. Σε ηλικία μόλις εννέα ετών ορφάνεψε και αναγκάστηκε να κάνει διάφορα επαγγέλματα: βοηθός υποδηματοποιού, βοηθός αγιογράφου, λαντζέρης σε καράβι. Το 1884 επιδιώκει να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο του Καζάν και εκεί αναμειγνύεται με το λαϊκό κίνημα. Από το 1892 αρχίζει να εκδηλώνεται η αγάπη του για τη λογοτεχνία. Την ίδια χρονιά καθιερώνεται στο συγγραφικό χώρο με το διήγημα Μακάρ Τσούντρα και αργότερα αποκτά παγκόσμια φήμη με τα έργα Φόμα Γκορντέγιεφ και Οι Μικροαστοί. Το 1913, έπειτα από πολυετή απουσία από τη Ρωσία, επιστρέφει και συμμετέχει στα πολιτικά δρώμενα που οδήγησαν στην επανάσταση του 1917.
Τον Ιούνιο του 1936 πεθαίνει ξαφνικά στη Μόσχα κάτω από ανεξιχνίαστες συνθήκες, ενώ οι φήμες πως τον δηλητηρίασε το σταλινικό καθεστώς δεν έχουν επιβεβαιωθεί.

Τα σημαντικότερα έργα του είναι τα εξής:
Οι Μικροαστοί, Στο Βυθό, Τα Παιδιά του Ηλίου, Οι Βάρβαροι, Οι Εχθροί, Οι Ζίκοφ, Ο Γιάκοφ Μπογκομόλοφ, Ο Σόμοφ και οι Άλλοι, Ο Εγκόρ Μπουλιτσιόφ και οι Άλλοι, Ο Ντοστιγκάγιεφ και οι Άλλοι, Η Βάσια Ζελεζνόβα, Η Μάνα, Στα Ξένα Χέρια, Οικογένεια Ορλόφ, Οι Τρεις, Η Εξομολόγηση, Οι Συνεντεύξεις μου, Στην Αμερική, Το καλοκαίρι, Η Πολιτεία Οκούροκ, Ο Βίος του Ματθαίου Κοζεμιάκιν, Ιταλικά Παραμύθια, Ρωσία, Ρωσικά Παραμύθια, Η Επιχείρηση του Αρτάμοφ, Η Ζωή του Κλιμ Σάμγιν, Στη Χώρα των Σοβιέτ, κ.ά.